رابطه اهداف پیشرفت با راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان

اهداف پیشرفت، دلیلی است که فراگیران برای رسیدن به آن تلاش می کنند و نقش مهمی در برانگیختن فرد دارد. در ابتدا پژوهشگران اهداف پیشرفت، فقط بر دو جهت گیری تبحری و عملکردی تاکید میکردند ولی نظریه های جدیدتر سه جهت گیری هدفی(تبحری، رویکردی ، اجتنابی) پیشنهاد می کنند.یکی از مهمترین حیطه های که اهداف پیشرفت برآن تاثیریا با آن ارتباط دارد راهبردهای یادگیری خودتنظیمی است.هدف اصلی از پژوهش حاضر تعیین رابطه اهداف پیشرفت با راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان میباشد.دراین مطالعه توصیفی، جامعه آماری دانشجویان کارشناسی پسر دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 1395-1394 بودند، که تعداد 262 نفراز آنان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامهی اهداف پیشرفت میدگلی وهمکاران سال (1998) وپرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ ودی گروت سال(1990) استفاده شد.داده ها با استفاده ازضریب همبستگی پیرسون،رگرسیون چندگانه وآزمون t تک نمونه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج مدل رگرسیون نشان داد که ابعاد تبحری،رویکردی و اجتنابی توانسته اند بر راهبردهای شناختی و فرا شناختی با مقدار (فرمول در متن اصلی مقاله) تعدیل شده به ترتیب برابر با (0/217) و (0/1199 تاثیر بگذارند و آن را پیش بینی کند، همچنین نتایج آزمون T نشان میدهد که میزان راهبردهای شناختی و فراشناختی دانشجویان در سطح بالایی قرار دارد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشاد داد بین اهداف پیشرفت و راهبردهای یادگیری خود تنظیمی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.