فقر یعنی، شکست، ناتوانی و محرومیت از احقاق حق : آیا راهکارها و شیوه های مبتنی بر حقوق می تواند تاثیر گذار باشد

گزارش تو سعه ان سانی 2000 وابسته به برنامه عمران ملل متحد (UNDP) اعلام دا شت : روزبه روز به تعداد افرادی که به سمتحقوق گرایش پیدا می کنند افزوده می شود –حقوقی مثل حقوق بین الملل بشر- تا بتوانند حق خود را مطالبه نمایند. اما د سترسی بهمنابع و آنچه که مورد نیاز افراد است دراینجا حایز اهمیت است. حقوق عبارتست از دانش و آگایی انتزاعی و غیر ملموس به دعاوی.برای اینکه به دعاوی و خواسته های یک فرد احترام گذاشته شود، باید ابتدا حقوق این دعاوی مشخص شود. اما آیا این کار به ما کمکخواید کرد راهکارهای مبتنی بر حقوق می تواند برای ریشه کنی فقر موثر باشد. حقوق فقر بیش از 50 سال است که در اعلامیه جهانیحقوق بشتر 1948 (UDHR) مطرح شد. به عنوان مثال ماده 25 اعلامیه تصریح می دارد؛ هر فرد حق برخورداری از زندگی سالم و نیزبرخورداری خود و خانواده خود از بهداشت و سلامتی از قبیل غذا، پوشاک، مسکن و مراقبت های پزشکی و نیز خدمات ضروری اجتماعیو همچنین حق برخورداری از امنیت در صورت وجود بیکاری، بیماری، ناتوانی، از دست دادن شوهر، دوران پیری و دیگر شرایطی کهدر زندگی برایش پیش می آید را خواهد دا شت. این زبان و نحوه بیان بسیار قاطع و جالب می نماید، اما آیا برای افراد بی بضاعت دنیانیز معنایی در بر دارد به نظر می رسد در جامعه بین الملل ضمانت اجرایی برای چنین حقوقی وجود ندارد. در واقع تلاش جهانی برایشناسایی این حقوق از یک نقص و کاستی بسیار بزرگ در پیاده سازی و اجرای حقوق رنج می برد که همه این مسایل در رضایت کلی بهاعلامیه های حقوق بشر، کنفرانس ها، نشست های کمیته ها و کارگاه یا مدفون مانده است. عدم ضمانت اجرا در ادبیات استفاده شده دررابطه با فقر منعکس شده است به عنوان مثال اصطلاحاتی همچون تسکین فقر، و حمایت از رشد و توسعه فقر.

کلیدواژه ها:

برنامه عمران ملل متحد ، احقاق حق ، فقر ، اعلامیه جهانی حقوق بشر