بررسی اثربخشی الگوی بالینی خلاقیت درمانی بر خودکارآمدی کودکان خیابانی شهر تهران
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 367
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PESLS01_170
تاریخ نمایه سازی:
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خلاقیت بر خودکارآمدی کودکان خیابانی اجرا گردید. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوعکاربردی و به لحاظ نحوه جمع آوری داده ها از نوع شبه آزمایشی است. این پژوهش یک طرح شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون وپس آزمون با گروه کنترل بود که دوره پیگیری نیز پس از دو ماه بررسی گردید. جامعه پژوهش شامل کودکان خیابانی شهر تهران بود کهبا استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 30 کودک خیابانی که دارای کمترین نمره خودکارآمدی بودند، انتخاب گردیده و به طور تصادفیدر دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. برای گروه آزمایش یک دوره برنامه آموزش خلاقیت در 10 جلسه، به مدت 20 ساعت اجراگردید. در این پژوهش از آزمون خلاقیت تورنس، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه تاب آوری کانر- دیویدسون استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات از آزمون های تحلیل کواریانس و تحلیل اندازه های مکرر به کمک نرم افرزار spss.22 استفاده شد ونتایج نشان داد که الگوی بالینی خلاقیت درمانی موجب افزایش خودکارآمدی در کودکان خیابانی شده است و این نتایج پس از دو ماه دردوره پیگیری ثابت مانده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا عزیزی
دانشگاه علامه طباطبایی ،کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی
فرامرز سهرابی
دانشگاه علامه طباطبایی ،کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی
علیرضا پیرخایفی
دانشگاه علامه طباطبایی ،کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :