اثر بخشی درمان گروهی شناختی – رفتاری بر افزایش کنترل عواطف، خود کنترلی و خود کارآمدی دانشجویان

این پژوهش با هدف اثربخشی درمان گروهی شناختی – رفتاری برافزایش کنترل عواطف، خود کنترلی و خود کارآمدی دانشجویان انجامشده است. جامعه آماری پژوهش شامل، 400 نفر از دانشجویان رشتهروانشناسی می باشد از بین دانشجویان رشته روانشناسی نیز بااستفاده از جدول چرسی و مورگان تعداد 290 نفر به عنوان نمونهانتخاب و از طریق پرسشنامه اطلاعات مربوط به آنها جمع آوری گردید.در ادامه با استفاده از آمار استنباطی و کواریانس با استفاده ازنرم افزار SPSS فرضیات تحقیق مورد سنجش قرار گرفتند. یافته هایتحقیق نشان دادند که رابطه بین اثربخشی درمان گروهی شناختی –رفتاری بر افزایش کنترل عواطف، خود کنترلی و خود کارآمدی روابطمعناداری است. و در پایان بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاداتی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

اثربخشی درمان گروهی شناختی – رفتاری ، کنترل عواطف ، خود کنترلی ، خود کارآمدی ، دانشجویان