بررسی عوامل موثر بر جمعیت گریزی در مناطق روستایی ؛ چالش ها و راهکارها

حجم و ترکیب جمعیت شهری و روستایی ایران در طول صد سال گذشته تحولاتی شتابان و چشمگیر را تجربه کرده است. سمت و سوی اینتغییرات در جهتی بوده که با وجود رشد فزاینده کل جمعیت کشور در طی این مدت، نرخ رشد جمعیت در نقاط شهری و روستایی کشورمتفاوت بوده است، به گونهای که جامعه روستایی ایران که تا دهههای اخیر بیشترین جمعیت کشور را در خود داشته است، تحت تاثیراصلاحات ارضی، سیاست های نوسازی کشور، اقدامات توسعه ای دولت و بسیاری عوامل دیگر، دچار دگرگونی های اساسی شده و مهاجرتهایگسترده روستاییان به شهرها یکی از پیامدهای آن بوده است. که در نتیجه این مهاجرتهای صورت گرفته از نواحی روستایی، اقتصاد و فرهنگروستایی تضعیف شده است و همچنین با پیرتر شدن شاغلان کشاورزی و ناپایداری فضاهای روستایی روبرو هستیم. بررسی عوامل موثر بر اینجمعیت گریزی از مناطق روستایی ایران، موضوع این نوشتار است. همچنین نوشته حاضر که با روش اسنادی و بر پایه تحلیل ثانویه داده هایحاصل از سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران انجام گرفته، بر آن است تا با بررسی روند تحولات جمعیتی صورت گرفته در روستابه ارایه راهکارهایی برای تثبیت جمعیت روستایی بپردازد.

کلیدواژه ها:

روستا ، مهاجرت ، تثبیت جمعیت روستایی ، روستا گریزی ، سالخوردگی