ارزیابی اقتصادی پروژه ها در شرایط عدم اطمینان با رویکرد درخت دو جمله ای (مطالعه موردی: تولید دستگاه فیزیوتراپی)

سال هاست که روش رایج در ارزشیابی اقتصادی پروژه ها، روش جریان وجوه تنزیل شده می باشد. روش های متداول مبتنی بر ارزش فعلی جریان های نقدی، تنها بر جریان های نقدی قابل پیش بینی تمرکز دارند و قدرت انعطاف های آتی مدیریت را نادیده می گیرند. با توجه به پیشرفت روز افزون دانش و پروژه هایی که برای نخستین بار و در شرایط عدم اطمینان پا به عرصه تولید می گذارند نیاز به روش های پیشرفته تر ارزیابی احساس می گردد. بر این اساس و در پاسخ به نیازهای جدید، تحلیل اختیار واقعی به وجود آمده و تفکر جدیدی را در ارتباط با تصمیم گیری های سرمایه گذاری و نیز ارزش گذاری طرح های اقتصادی ارایه می نماید. این رویکرد سعی دارد نقص ها و کمبودهای روش های ارزیابی سنتی را به وسیله شناسایی و ارزیابی این انعطاف های مدیریتی برطرف نماید. یکی از مدل هایی که برای ارزش گذاری اختیارات می تواند مورد استفاده قرار گیرد روش درخت دو جمله است. در این مقاله از رویکرد درخت دو جمله ای برای ارزشیابی یک پروژه اختراعی که تولید نوع جدیدی از دستگاه فیزیوتراپی است استفاده شده است. همچنین روش متعارف تنزیل وجوه نقد با روش اختیارات واقعی مقایسه شده است. نتایج حاصل از ارزیابی دو معیار حاکی از آن است که ارزش خالص بدست آمده از روش دو جمله ای نسبت به روش متعارف بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، عدم اطمینان ، روش درخت دو جمله ای ، اختیارات واقعی