توزیع مکانی تجدیدحیات بلوط در جنگل های زاگرس، کرمانشاه

با توجه به اهمیت و جایگاه اکوسیستم جنگل در محیط زیست و توسعه پایدار، بررسی و تحلیل الگوی مکانی تجدیدحیات درختان، گامی موثر در ارزیابی محیط زیست محسوب می شود. به منظور بررسی و شناخت الگوی مکانی تجدیدحیات جنسی درختان بلوط ، 126 قطعه نمونه 100 متر مربعی در یک شبکه آماربرداری 100متر در 100 متر به صورت منظم تصادفی در بخشی از جنگل های گهواره در استان کرمانشاه برداشت شدند. در هر قطعه نمونه تعداد تجدیدحیات جنسی دو گونه بلوط ایرانی و بلوط مازودار، قطر یقه و ارتفاع آن ها اندازه گیری و ثبت شد. نتایج حاکی از آن است که میانگین فراوانی تجدیدحیات بلوط ایرانی بالاتر از میانگین تجدیدحیات مازودار می باشد. الگوی توزیع با استفاده از واریوگرام توصیف گردید. در نهایت مشاهده شد که همه ی متغییرهای مورد بررسی بجز میانگین قطر تجدیدحیات بلوط ایرانی دارای همبستگی مکانی می باشند. دامنه تاثیر بیشتر متغیرها در محدوده های کوچک رخ داده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی جنگل ، تجدیدحیات ، ارزیابی محیط زیست ، الگوی مکانی