بررسی پارامترهای موثر بر حذف رنگ از محلولهای آبی با استفاده از بیوسورفکتانت رامنولیپیدی استخراج شده از باکتری Pseudomonas aeruginosa

حذف رنگ از محلولهای آبی یک مسیله مهم برای حفظ سلامتی موجودات زنده و کاهش آب مصرفی تازه برای صنایع و کارخانجات است. بدین منظور، فلوتاسیون به عنوان یک روش کارآمد برای حذف رنگ از محلولهای آبی با هزینه های کمتر و کارایی بیشتر مورد بررسی قرار گرفت. بیوسورفکتانت رامنولیپیدی یک ماده فعال سطحی است که پس از تجزیه زیستی، به قند و چربی تبدیل شده و سلامتی موجودات را تهدید نمی کند. بررسی امکان ظرفیت رنگبری رامنولیپید با استفاده از یک طرح فاکتوریلی کامل در چهار سطح شامل pH، غلظت MIBC به عنوان کفساز، دبی هوا و نسبت رامنولیپید بر متیلن بلو به عنوان ماده رنگی انجام شد. مقدار ضریب تعیین بالای به دست آمده (%7/95 =R2)، بیانگر دقت بالای آزمایشات انجام شده و ضریب تعیین تعدیل شده (%1/87 = Adj R2)، درستی افزودن متغیرهای مستقل مدل را نشان داد. طبق تحلیل آزمایشات انجام شده و آنالیز واریانس داده ها، راندمان حذف با افزایش مقادیر pH ، کفساز MIBC و نرخ جریان هوا، افزایش یافت، اما با نسبت رامنولیپید بر متیلن بلو نسبت عکس دارد. بیشترین راندمان حذف رنگ 34/81% و کمترین مقدار آن 56/2% بدست آمد.

کلیدواژه ها:

رنگبری ، محلول آبی ، بیوسورفکتانت رامنولیپیدی ، فلوتاسیون ، طراحی آزمایش