بررسی سندرم هایپرموبیلیتی عمومی و معرفی روش بیتون جهت سنجش آن

به منظور داشتن وضعیت مناسب بدنی در افراد جامعه باید اهداف علم حرکات اصلاحی، شناسایی، آموزش، پیشگیری، بهبود و اصلاح عادات حرکتی و ناهنجاری ها تحقق یابد، بدین منظور دارا بودن ارقام و آمار صحیح ناهنجاری ها در گروه های مختلف انسانی ضروری است. یکی از موارد که می توان آن را مسبب ایجاد ناهنجاری و آسیب در مفاصل بدن دانست، هایپرموبیلیتی عمومی مفصلی است. افزایش حرکات مفصلی به صورت شلی و عدم ثبات در تمام مفاصل بدن بدون هیچ گونه بیماری ارتوپدی و روماتولوژی سیستم یکخاص را هایپرموبیلیتی می گویند. معمولا از هایپرموبیلیتی مفصلی به عنوان یک فاکتور مساعد کننده یاد می شود که می تواند در مفاصل ایجاد بی ثباتی کرده و طبعا میزان فشارهای مکانیکی وارده به مفصل را افزایش داده و این امر باعث تولید درد می گردد. نقص عمومی در حس عمقی در تمام افراد هایپرموبایل وجود دارد که می تواند عامل گسترش هایپرموبلیتی در برخی مفاصل باشد. زمان ی که حرکت در وضعیت های خارج از محدوده طبیعی انجام شود، اختلال در حس وضعیت می تواند منجر به ناآگاه ی فرد از اعمال استرس های غیر طبیعی روی مفصل گردد. این استرس های غیر طبیعی هنگامی که تکرار گردند می توانند باعث شلی لیگامنت ها و کپسول مفصلی و حتی منجر به تخریب گیرنده های مفصلی شده و در نتیجه باعث اختلال بیشتر حس عمقی مفاصل بدن گردد. جهت اندازه گیری هایپرموبیلیتی عمومی معمولا از سیستم درجه بندی بیتون استفاده می شود. با استفاده از این روش درجههایپرموبیلیتی افراد تعیین می شود که طی مانورهای تشخیصی که در این معیار انجام می شود امتیاز فرد مورد مطالعه بین 0 تا 9 تقسیم بندی می گردد و هر چه امتیاز بیشتر باشد هایپرموبیلیتی (شلی مفصلی) شدیدتری نتیجه گیری می شود . طی مطالعات مختلف روایی و پایایی این روش در تعیین هایپرموبیلیتی عمومی (شلی مفصلی)، به اثبات رسیده است. هدف از این پژوهش بررسی سندرم هایپرموبیلیتی عمومی و معرفی روش بیتون جهت سنجش آن می باشد.

کلیدواژه ها:

سندرم هایپرموبیلیتی عمومی ، حس عمقی ، مفاصل بدن ، روش بیتون