شناسایی پایه های متحمل به شوری برای گسترش پسته در اقلیم در حال تغییر کشور

گرم شدن زمین و تغییر اقلیم جهانی مهمترین عوامل محدودکننده کشاورزی در قرن 21 هستند. تغییر اقلیم مشکل کم آبی را در ایران دوچندان نموده است. چرا که با توجه به کاهش بارندگی و تشدید تبخیر از آب، میزان شور شدن خاک-ها افزایش یافته و گسترش کشت و میزان تولید محصولات ارزشمندی همچون پسته، را با مشکل روبرو کرده است. در این پژوهش به منظور شناسایی یک پایه متحمل به شوری، سطح تنش اکسیداتیو القا شده در شرایط تنش شوری چهار سطح شوری کلرید سدیم (صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار) در دانهال های پسته (اکبری و قزوینی)، در شرایط هیدروپونیک بررسی شد. تنش شوری منجر به کاهش کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوییدها در سطح 150 میلی مولار کلرید سدیم شد، که می تواند نشان دهنده بروز تنش اکسیداتیو در این سطح از تنش شوری باشد. از سوی دیگر مشاهده شد که با افزایش تنش شوری، غلظت ترکیبات فنولی به عنوان مهم ترین آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی نیز افزایش یافت. در مجموع، اگرچه هر دو دانهال تحمل خوبی به شرایط تنش شوری نشان دادند ولی فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و غلظت هیدروژن پراکسید در دانهال های قزوینی نشان داد که احتمالا در این ژنوتیپ تنش اکسیداتیو اتفاق افتاده و بیان ژنوم آنزیم های مرتبط با جاروب کردن آن ها فعال شده است.

کلیدواژه ها:

آسکوربات پراکسیداز ، پراکسید هیدروژن ، فنول کل ، کاروتنوییدها ، کلروفیل