مدیریت سیلاب حاصل از رواناب در مناطق شهری

تبدیل روا ناب ها به سیلاب می تواند خسارات جبران ناپذیری به شبکه شریان های شهری وارد کند از این جهت مدیریت جامع حوزه های آبخیز شهری و بهره وری موثر منابع آن به خصوص منابع آبی، نیازمند شناخت هیدرولوژی منطقه است. اگر در هنگام بارش، شدت بارندگی از ظرفیت نفوذ آب به داخل خاک بیشتر باشد، بخشی از آب ناشی از بارندگی در سطح زمین باقی می ماند. این آب پس از پر کردن گودی های سطح زمین که به آن چالاب گفته میشود، در مسیر شیب زمین جریان می یابد و از طریق شبکه آب راهه و سپس رودخانه اصلی از حوضه خارج میشود. این بخش از بارندگی را میتوان در رودخانه ها اندازه گیری کرد که به آن، روا ناب سطحی میگویند. گسترش شهرنشینی سبب افزایش سطوح نفوذ ناپذیر و در نهایت تولید روا ناب بیشتر از سطوح شهری می شود. این روا ناب ها در سطوح و معابر شهری حرکت کرده و مواد آلاینده را از سطوح شهری جمع آوری نموده و به داخل مسیل ها و آب راهه ها انتقال می دهد. همچنین با روند رو به رشد شهرنشینی و توسعه آن، با وقوع هر بارش و تولید روا ناب، معابر شهری دچار گرفتگی می شود. با توجه به سطوح زیاد معابر شهری و پوشش کاملا غیر قابل نفوذ آسفالت، در هر نوبت بارش حجم قابل توجهی روا ناب تولید می شود؛ که در صورت عدم استفاده به سرعت در مسیر زهکش های شهری آلوده شده و از دسترس خارج می شود.