بررسی شیوه آموزش معماری به سبک بوزار و بعد روانشناسانه آن

این پژوهش به منظور کشف نقاط قوت و ضعف در نظام آموزش کشور و روند آموزش معماری در دانشکده ها با تاکید بر شیوه آموزش بوزار به تاثیرات آن بر تربیت معماران این سبک و نقش فرم و کالبد معماری در این شیوه پرداخته است. در این مقاله سوالاتی مطرح شده مانند، شیوه آموزش بوزار در تربیت معمارن به چه صورت بوده و آیا دنبال کردن چنین شیوه هایی به لحاظ روانشناسانه درست است یا پیروی از همان روش سنتی استاد شاگردی و به آن پاسخ داده شده است. روش تحقیق این مقاله تحلیلی و توصیفی است، روش جمعآوری اطلاعات بصورت کتابخانهای و تهیه عکس و مدارک و سپس تحلیل آنها با استناد به اسناد تاریخی می باشد. در این مقاله سعی شده تعاریف آموزش، وضعیت آموزش در ایران، شیوه آموزش در مدرسه بوزار فرانسه و تاثیر روند آموزش آن بر دانشجویان معماری دانشگاه تهران در آن دوره بررسی و تحلیل شود. در نتیجه شیوه بوزار به همراه مکتب باهاوس، طرفداران و پیروانی در دانشکده های معماری ایران داشته و اتفاقا جهش کمی و کیفی در عرصه آموزش به سبک اروپایی نیز داشته است، بطوریکه شیوه آموزش دانشگاهی مستقیما از حالت سنتی و قدیمی به نظام آموزش آکادمیک فرانسه یا آلمان تبدیل شده بود.

کلیدواژه ها:

بوزار ، شیوه آموزش ، شیوه سنتی ، دانشگاه هنرهای زیبا ، اسکیس ، روانشناسی محیطی