تجلی مفاهیم بهشت در کلام الهی و ارتباط آن با باغ ایرانی در باغ دولت آباد یزد

در این مقاله ابتدا با مطالعه باغ های ایرانی بویژه دوره اسلامی و بررسی خصوصیات کلی و فضای کالبدی آن (آب، گیاه و....) به بررسی عناصر باغ پرداخته شده است. سپس با بررسی و جستجو در متن قرآن بویژه سوره انسان و تفاسیر مربوط به آن (تفسیرالمیزان و تفسیر نمونه) عناصر بهشت قرآنی در عناصر باغ دولت آباد بازخوانی گردیده است. این بازخوانی از طریق تحلیل کالبدی- فضایی باغ دولت آباد و انطباق با مفاهیم قرآنی صورت پذیرفته است. هدف از این مطالعه استخراج وجوه اشتراک نعمت های باغ بهشت با عناصر باغ دولت آباد بوده و تکنیک مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. گردآوری اطلاعات از طریق بازدید، برداشت میدانی و کتابخانه ای بوده و آنالیز اطلاعات جمع آوری شده براساس قیاس آنها از تفاسیر قرآنی بویژه تفسیر المیزان انجام گردیده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که عناصر موجود در باغ ایرانی در سوره انسان با عنوان نعمت های بهشت قرآنی یاد شده است که این نعمت ها بصورت عینی و ذهنی در هم در کالبد باغ و هم در باور طراح آن استعاراتی مادی و معنوی به جا نهاده است.

کلیدواژه ها:

سوره انسان ، بهشت قرآنی ، نعمت ، عنایر باغ دولت آباد