وزن شعر فارسی- هجایی، وقفهای یا تکیهای

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,415

فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LPMCONF01_1162

تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396

چکیده مقاله:

در زبان فارسی دو شیوه برای نوشتن شعر با وزن عروض و نیمایی وجود دارد در صورتیکه وزن اصیل فارسی، هجایی است، ولی از قرن چهارم ه.ش تقریبا فراموش شده و تنها تعداد انگشت شماری ازشاعران سعی کردند تا شعر به وزن هجایی بسرایند که البته اکثریت آنها نیز موفق نشدند. اما شعر در زبان ترکی بر سه وزن عروض، نیمایی و هجایی سروده می شود. از این رو احیاء وزن شعر هجایی درزبان فارسی و برون رفت از وزن شعر عروض به وزن شعر هجایی به احیاء دوباره زبان فارسی کمک شایانی خواهد نمود.تاکنون کسی در زمینه وزن شعر هجایی فارسی اقدام قابل تامل و درخوری انجامنداده است مگر آقای دکتر امید طبیب زاده که شعرهای عامیانه را تقطیع کردند. لذا منابع فارسی برای تحقیق در این زمینه وجود ندارد ولی زبان ترکی سرشار از اشعار به وزن هجایی است و شاخص ترین آن شعرحیدربابا اثر استاد شهریار می باشد که این قطعه شعر به صورت کامل تقطیع شده و قواعد و قوانین آن در قالب جداول تعیین شده و فرمول ریاضی آن نیز استخراج گردیده که شرح مبسوط این قواعد و قوانین در اثر وزن شعر تالیف نگارنده به صورت مبسوط به نگارش درآمده و منتشر گردیده است

نویسندگان

بهروز ارژنگ پور آذری

پژوهشگر و نویسنده حوزه ادبیات و فرهنگ

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • زین‌العابیدن باباپوری اصل (تبریز)، تورکجه شعرین هجا وزنی، تهران، .1371 ...
  • کاظم خانلو، ناصر و اسماعیلی، زیبا (1389)، مجموعه ادبیات فارسی، ...
  • نمایش کامل مراجع