بررسی مفهوم عناصر غایی در فلسفه سیاسی فارابی

فارابی بهعنوان معلم ثانی و بنا به نظر برخی محققان بانی فلسفه اسلامی و شارح ارسطو جزء یکی ازمهمترین و بزرگترین فیلسوفان جهان و خصوصا جهان اسلام بوده است که پیرامون فلسفه عملیتحقیق و کنجکاوی کرده و در این زمینه صاحبنظر است؛ و از میان مباحث فلسفه عملی بیشترین توجه را به فلسفه سیاسی و داشته که این مقاله درصدد است که به بررسی پارهای از دیدگاههای اودراین باب بپردازد. مساله مقاله این است که فلسفه سیاسی در نزد فارابی به چه معناست و اصولاساس آن کدماند. عناصر غایی در دیدگاه فارابی کداماندو آیا این عناصر در عرض هم قرار میگیرند یا در طول هم؛ و همچنین به تعریف و ماهیت این عناصر و راهها و عناصر وصول به این عناصر، ویژگیهای آنها و ارتباط آنها با همدیگر ازدیگرعناوینی است که به آن پرداخته شده است.. اگر چه فارابی عناصر وصول به سعادت را متعدد میداند اما اساس رسیدن به سعادت را فضیلت میداند و آنهم فضیلت اخلاقی که بیشتر از همهی آنها بر عدالت تاکید میکند. فارابی سعادت را خیر مطلق میداند که غایت همهچیز است و این خیر مطلق در نظر او خداوند است که همهچیز به آن منتهی میشود.

کلیدواژه ها:

غایت ، سعادت ، خیر ، فضیلت ، کمال ، فارابی ، فلسفه سیاسی