تاثیر پذیری بیاتی از مولانا و نماد جلوه های پایداری در اشعارش

عبدالوهاب بیاتی از جمله شاعرانی است در شعر آزاد عرب جزء پیشگامان است و با توجه به اینکه شاعری انقلابی است اما به اصطلاحات صوفیانه اشعار مولانا توجه خاصی دارد. در این تحقیق ابتدا بخشی از اشعار وی آورده خواهد شد سپس از جنبه زبانی،از جنبه بلاغی اشعار،موسیقی و وزن شعر را مورد بررسی خواهد داد بررسی زندگی شاعر نشان میدهد که او به خوبی مولوی را میشناخته و با آثار او آشنایی کامل داشته است، بیاتی در تمام اشعارش جنبه های بلاغی شعر را به کار برده است ماننداستعاره،کنایه،تضاد،تکرار،تلمیح و... ، اشعار او با موسیقی و آهنگ خاصی به کار رفته است لذا این تحقیق در پیآن است تا هم از جنبه زبان شناسی برخی اشعار وی را بررسی نماید و همچنین با توجه به اینکه بیاتی شاعری انقلابی بوده است اما به اصلاحات صوفیانه اشعار مولانا توجه دارد و بیشترین تاثیر پذیری او برگرفته از نی نامه ی مولوی می باشدکه آن را با هدف شعری خود که همان طرح انقلاب و آزادی است هم رنگ می سازد در واقع با این افکار از معانی اولیه خود همچون لباسی بر پیکره افکار انقلابی اش می پوشاندکه در این مقوله به آن اشاره خواهد شد.

کلیدواژه ها:

عبدالوهاب بیاتی ، مولوی ، نی ، نماد ، جلوه های پایداری