بررسی عوامل توسعه ی پایدار شهری (با تاکید بر شاخص های زیست محیطی)

تعریف رایج از توسعه پایدار که توسط کمیسیون جهانی توسعه و محیط زیست و ملک است به شرح زیر می باشد: توسعه ای که نیازهای نسل حاضر را برآورده ساخت، بدون این که توازن نسل آینده را برای برآورد نیازهایش به مخاطره اندازد. این دیدگاه بر این تاکید می نماید که چه تصمیماتی و فعالیت هایی در زمان حاضر می تواند پیامد در آینده داشته باشد. بخصوص در ارتباط با منابع طبیعی قابل دسترس، بهداشت محیط زیست و تخریب اکوسیستم های محلی و جهانی. تعیین شاخص های توسعه پایدار شهری شناسایی مسایل و مشکلات زیست محیطی شهری تعیین روش ها و رویکردهای برای توسعه همکاری های بین بخشی و ایجاد اتفاق نظر برقراری برنامه ریزی مدیریت مدرن و پیشرفته به روز بودن راهبردها و برنامه های عملی تبدیل نمودن راهبردها و برنامه ها به پروژه های قابل اجرا پایش به اقدامات همان طور که ملاحظه می شود اولین قدم برای حرکت به سوی توسعه پایدار شهری، تعیین شاخص های مورد نیاز می باشد. پایداری توسعه شهری موقعی مورد تهدید قرار می گیرد که سرعت عمل دولت در تامین نیازهای منطقی جمعیت کندتر از سرعت رشد جمعیت باشد. نیاز جمعیت رو به افزایش به غذا، مسکن، زمین، اشتغال به آموزش و نیاز زیرساخت های زیست محیطی نظیر تامین آب آشامیدنی، بهداشت و خدمات جمع آوری شبکه فاضلاب مهم ترین دغدغه مسیولین شهری است. زیرا آن ها مرتبا باید سعی نمایند که نیازهای فوق الذکر را به بهترین نحو ارایه نمایند. این شاخص موقعی کارساز است که سرعت رشد جمعیت در منطقه شهری معین دقیقا تعیین شود. در فرضیه تحقیق این موضوع مطرح می شود که راهبرد اصلی توسعه پایدار اینست که رشد اقتصادی با عدالت اجتماعی و حفاظت از محیط زیست همراه گردد. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه ی پایدار ، توسعه ی پایدار شهری ، مدیریت شهری ، محیط زیست