بررسی تاثیر احداث پل عابر پیاده مکانیزه در کاهش تصادفات و افزایش ایمنی عابران کم توان (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

استفاده عموم مردم از مد پیاده روی، یکی از ارکان دستیابی به حمل ونقل پایدار به شمار می رود. با توجه به اینکه درصد قابل توجهیاز تلفات ناشی از تصادفات رانندگی مربوط به عابران پیاده و مخصوصا کودکان و افراد مسن است، مسیله ایمنی عابران پیاده بیشترخودنمایی می کند. پل های هوایی عابر پیاده برای بالا بردن امنیت جسمانی عابران و جلوگیری از اختلاط سواره و پیاده احداثمی شوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان ارتباط تصادفات عابران دو گروه سنی کمتوان با ساعات تصادف و سن آنها است،همچنین تاثیر پل های عابر پیاده مکانیزه در کاهش تصادفات عابران موردمطالعه تخمین زده می شود.در این مقاله به گردآوری آمارتصادفات عابر پیاده سال های 1391 تا 1395 در دو گروه سنی کودکان و سالمندان شهر اصفهان پرداخته و با استفاده از مطالعاتمیدانی و استفاده از روش رگرسیون لجستیک، مدل عبور از پل با توجه به سن حاصل گردیده است.نتایج این تحقیق نشان دادندمیزان تصادفات عابر پیاده با سن و ساعات تصادف رابطه معنی داری دارند. به نظر می رسد مکانیزه شدن می تواند به افزایش عبورعابران از پل های عابر کمک نماید. سرعت خودروهای عبوری و نرده های محدودکننده زیر پل عابر و امنیت اجتماعی روی پل ها ازدیگر عوامل موثر در عبور عابران از روی پل های عابر پیاده است. در انتها راهکارهایی جهت کاهش تصادفات ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

پل عابر پیاده ، تصادفات اصفهان ، ایمنی عابر ، رگرسیون لجستیک