بررسی و تبیین سرمایه اجتماعی بر اساس بندهای 1،8و17 سیاست های کلی نظام اداری

این پژوهش به بررسی و تبیین سرمایه اجتماعی بر اساس بندهای 1 ،8 ،17 سیاستهای کلی نظام اداری ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری می پردازد. سازمانها همواره در پی کسب دانش و استفاده از آن بودهاند. یکی از قابلیتهای مهم سازمانی که میتواند سازمانها را در جهت کسب دانش یاری نماید، سرمایه اجتماعی است. سرمایه اجتماعی مفهومی کلان است که در برگیرنده ابعادی مانند اعتماداجتماعی، مشارکت اجتماعی و هنجارها است. سرمایه اجتماعی از ویژگی خودزایی و خودمولدی برخوردار است، به این معنا که با استفادهمناسب از آن، زمینه برای تولید و تقویت آن فراهم میشود. با توجه به ابلاغ سیاستهای کلی نظام اداری از جانب مقام معظم رهبری می توان به خلق ارزشهای مشترک میان تمامی فعالان نظام اداری پرداخت و به واسطه ساز و کارهای پیوندی، زمینه انجام اصلاحات عمیق در نظام اداری به عنوان بستر و زیرساخت توسعه کشور را فراهم نمود. در همین راستا با اهمیتی که سرمایه اجتماعی به مثابه دارایی نامشهود سازمانی و اجتماعی دارد ، در این پژوهش محقق با بررسی و تبیین سرمایه اجتماعی با توجه به بندهای 1 ،8 ،17 سیاست های کلی نظام اداری و ارایه نتایج و پیشنهاداتی، امید دارد که سازمان ها و مسیولان با قدم برداشتن در جهت سیاستهای کلی نظام اداریباعث تقویت و ترویج وفاق و انسجام اجتماعی، اعتماد، صداقت، مشارکت اجتماعی و در نهایت افزایش سرمایه اجتماعی در سازمانها و جامعه شوند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، اعتماد اجتماعی ، مشارکت اجتماعی ، نظام اداری ، بندهای 1 ، 8 ، 17 سیاستهای کلی نظام اداری