بازشناسی مفهوم حرکت در معماری

از زمان کشف پرسپکتیو در دوره رنسانس تا به وجود آمدن کوبیسم در قرن بیستم، ادراک بصری همیشه از یک نقطهتصور می شد. کوبیسم مفهوم فضا در تصاویر پرسپکتیوی را توسعه داد و از این طریق، زمان بر نقاشی وارد شد. دربود. یکی از دلایل این امر جاذبه ای بود که در آن زمان تحرک معماری نیز مانند نقاشی هدف فوتوریست ها نمایشتکنولوژی در میان مردم به وجود آورده بود. وظیفه فرم های پویا در ساختمان، نشان دادن نیروها و نمایش دادن مسیرهاو به طور خلاصه جذاب کردن ساختمان است. این تحرک تنها در معماری دارای اهمیت نیست بلکه یکی از مبانی هر نوعالفت بصری می باشد. این تحقیق سعی در بازشناسی ویژگی های مادی و معنوی مفهوم حرکت در معماری و تبیینکیفیت تجلی آن در آثار معماری دارد. پرسش کلیدی آن است که حرکت در معماری دارای چه مشخصه هایی است وتجلی مفهوم حرکت در معماری چگونه بوده است با پرداختن به اجزاء متغیر مستقل این تحقیق، یعنی مولفه ها وعناصر معماری و شناسایی عواملی همچون سلسله مراتب، ریتم، اختلاف سطح و هندسه که در ایجاد و تغییر متغیروابسته، یعنی احساس حرکت موثرند، هدف این پژوهش محقق گردید. پرداختن به موضوع فوق به روش کیفی با رویکردتفسیر گرایانه در نهایت به نتایجی منجر گردید که می توان در طراحی آثار معماری از آنها بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

حرکت در معماری ، پویایی ، زمان در هنر ، فوتوریسم