بررسی ریزساختارهای دوفازی فریتی-مارتنزیتی فولاد AISI 4340 در حالت آنیل میان بحرانی

هدف در این تحقیق بررسی ریزساختار دوفازی فریتی-مارتنزیتی و سختیسنجی فولاد AISI 4340 در حالت عملیات آنیل میان بحرانی میباشد. لذا بدین منظور اثر دمای آنیل میانبحرانی در محدوده ℃ 700 تا ℃ 860 بر سختی، خواص مکانیکی و ریزساختارفولادهای دوفازی بررسی شد به این ترتیب که نمونهها پس از نرماله شدن، در هفت دمای آنیل میانبحرانی به مدت 07 دقیقه در کوره نگهداری و سپس در آب کویینچ شده و تبدیل به فولاد دوفازی شدند. سپس آزمایش سختی سنجی بر روی نمونهها انجامگرفت و همچنین میزان فاز مارتنزیت در نمونههای فولادی با استفاده از نرمافزار تحلیل تصویری MIP تعیین شدند.نتایج نشان دادندکه بسته به دمای آنیل میانبحرانی، درصد فازهای نهایی و مورفولوژی آنها متفاوت خواهد بود که این تفاوتها مستقیما بر روی خواص نهایی فولاد تاثیرگذار بوده و تغییرات گستردهای در خواص مکانیکی فولاد ایجاد میکند، به طوری که با افزایش دمای آنیلمیانبحرانی درصد مارتنزیت حاصل، افزایش یافته و در نتیجه استحکام فولاد افزایش مییابد و همچنین با افزایش دما درصد فریتدر ریزساختار کاهش پیدا میکند. با توجه به نتایج به دست آمده نمونهای که در کوره با دمای 860 درجه سانتیگراد بوده پس از کوینچ در آب، دارای بیشترین سختی یعنی 679 برینل و کمترین درصد فریت یعنی 2.05 % میباشد، همچنین نمونه در کوره با دمای 700 درجه سانتیگراد دارای کمترین سختی و بیشترین درصد فریت نسبت به بقیه نمونهها میباشد. در نتیجه با انتخاب یک دمای آنیل میانبحرانی مناسب میتوان ترکیب قابل قبولی از استحکام و افزایش طول در فولاد ایجاد نمود

کلیدواژه ها:

فولاد AISI 4340 ، آنیل میانبحرانی ، ریز ساختار ، تحلیل تصویری ، سختیسنجی