تعیین ویژگی های آنتی اکسیدانی و پلی فنلی ژل سه گونه خانواده گیاه آلویه (AloeVera, Aloe Saponaria, Aloe Arborenseans)
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 391
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCFOODI24_443
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
با توجه به نقش آنتیاکسیدانها که در مواد غذایی فراسودمند استفاده میشود میتواند فعالیت رادیکالهای آزاد را خنثی نمایند. عصاره گیری به روش خیساندن در حلال اتانول 96 درصد انجام شد. میزان کل ترکیبات فنول، فلاونویید و فلاونول عصاره به روشاسپکتروفتومتری تعیین گردید. فعالیت ضدرادیکالی عصاره با آزمون مهار رادیکالهای 2 -2 دی فنیل 1 -پیکریل هیدرازیل (DPPH ( مورد بررسی گردید. مطابق نتایج حاصله مشخص شد که ژل سه گونه گیاه آلویه (آلویهورا, آلویهساپوناریا, آلویهآربورسکنس) حاوی مقادیرقابل توجهی ترکیبات فنلی، فلاونوییدی، فلاونول می باشد که به ترتیب عبارتند از: میزان فنل سه گونه به ترتیب در ژل آلویهورا 502/0± 680/5 میلی گرم در گرم، آلویهساپوناریا 701/0 ± 270/7 میلی گرم در گرم، آلویهآربورسکنس 336/0± 893/5 میلی گرم درگرم می باشد و میزان فلاونویید سه گونه به ترتیب در ژل آلویهورا 58/5 ± 23/33 میلی گرم در گرم، آلویه ساپوناریا 65/4 ± 25/19میلی گرم در گرم، آلویهآربورسکنس 14/8 ± 76/39 میلی گرم در گرم می باشد و میزان فلاونول سه گونه به ترتیب در ژل آلویهورا 354/1 ± 470/11میلی گرم در گرم، آلویهساپوناریا 208/0 ± 660/7 میلی گرم در گرم، آلویهآربورسکنس 943/0 ± 280/5 میلی گرم درگرم می باشد. نتایجبدست آمده نشان داد که گیاه آلویه سرشار از ترکیبات فنلی بوده و این امر نشان دهنده پتانسیل بالای این گیاه جهت استفاده در فرمولاسیونهای مواد غذایی است. تفاوت معنی داری در ژل سه گونه آلویه مورد مطاله از نظر ویژگیهای فنلی، فلاونویید، فلاونول و (DPPH (مشاهده شد. ویژگی آنتیاکسیدانی گونه دارویی آلویهورا بیشتر از دو گونه دیگر بوده است. همچنین گونه آلویهورا جهت استفاده در صنایع غذایی و دارویی پیشنهاد می گردد
نویسندگان
ندا عابدزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی علوم و صنایع غذایی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی صبا، ارومیه
مینو ایلخانی پور
استادیار تغذیه و فیزیولوژی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی صبا، ارومیه
صابر امیری
دانشجوی دکترای بیوتکنولوژی مواد غذایی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :