اثرات آللوپاتی شناخته شده در گیاهان و مکانیسم اثر آنها

آللو پاتی یک پدیده شایع بیولوژیکی است که توسط آن ارگانیسمها با تولید مواد بیوشیمیایی ، رشد و بقاء و تولید مثل موجودات زنده دیگر را تحت تاثیر قرار می دهند . این مواد بیوشیمیایی به عنوان آللوشیمیکال (Allelochimical) شناخته می شوند و دارای اثرات مفید یا مضر بر روی موجودات هدف می باشند . اثرات آللوپاتی گیاهان یکی از حالتهای تعامل بین گیاهان گیرنده یا دهنده است و ممکن است اثرات مفید ( در مدیریت کشاورزی : کنترل غلف های هرز ، حفاظت از محصول ، استقرار مجدد محصول ) ، و یا اثرات مضر ( خود مسمومی Autotoxicity ، ایجاد بیماریهای خاک یا بیولوژیک ) داشته باشند . برای اطمینان از توسعه پایدار کشاورزی ، بهره برداری از سیستم های محرک- بازدارنده گیاهان آللوپاتیک برای تنظیم رشد و توسعه گیاهان و جلوگیری از اثرات سمی آللوپاتی امری ضروری می باشد . آللوشیمیکالها به طور بالقوه می توانند به عنوان تنظیم کننده های رشد ، علفکشها ، حشره کشها و حفاظت از محصولات زراعی و بعنوان محصولات ضد میکروبی مورد استفاده قرار گیرند . در این مقاله شیوه مدیریت اثرات آللوپاتی و آللوشیمیکالهای گیاهان در کشاورزی ، نحوه عمل و مکانیسمهای فیزیولوژیکی ، اثربر روی مکانیسم های زیست محیطی و ... مورد بررسی قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، آللوشیمیکالها ، توسعه پایدار کشاورزی ، مکانیسمهای فیزیولوژیکی ، مکانیسمهای زیست محیطی