تغییزات خصوصیات بیوشیمیایی و کیفی گل ژربرا تحت تیمار تنظیم کننده ه ی رشد گیاهی و تغذیه

ژربرا یکی از ده گل شاخه بریده محبوب در سراسر جهان است که هر روز تولید آن افزایش مییابد. در سالهای اخیر پرورش آن در کشور با رشد چشمگیری همراه بوده است. علیرغم افزایش تولید این گل در کشور، دوام عمر آن به دلیل پژمردگی سریع گلبرگها و خمیدگی گردن گل بسیار کم میباشد. لذا این پژوهش با هدف بررسی اثر سطوح مختلف اسید جیبرلیک، اسید سالیسیلیک و سیلیکات پتاسیم بر خصوصیات بیوشیمیایی و کیفی گل ژربرا رقم استانزا در سال 1394 انجام گرفت. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار (شامل شاهد، 2 سطح از هر یک از ترکیبات اسیدسالیسیلیک( 100 و 200 پی پی ام)، اسید جیبرلیک( 50 و 100 پی پی ام) و سیلیکات پتاسیم ( 1 و 2 میلی لیتر در لیتر)) و 3 تکرار پیاده گردید. نتایج مرتبط با عمرگل جای نیز نشان داد که در تیمار های 2 میلیلیتر بر لیتر سیلیکات پتاسیم و 100 پی پی ام جیبرلین، عمر گلجای حداکثر و در تیمارهای 200 پیپیام اسید سالیسیلیک و شاهد، عمر گلجای حداقل بود. از طرف دیگر کاربرد غلظت 1 و 2 میلیلیتر بر لیتر سیلیکات پتاسیم سبب دستیابی به حداکثر عمر گلجای گردید. به طور کلی، بهترین تیمار جهت دستیابی به بالاترین کیفیت گل ژربرا کاربرد غلظت 50 پی پی ام جیبرلین و همچنین 2 میلیلیتر بر لیتر سیلیکات پتاسیم میباشد.

کلیدواژه ها:

اسید جیبرلیک ، اسید سالیسیلیک ، خصوصیات بیوشیمیایی ، سیلیکات پتاسیم ، کیفیت گل ، گل ژربرا