بازرسی جوشهای آستنیتی با روش فراصوتی زمان پرواز پراش (ToFD)

روش زمان پرواز پراش (ToFD) یکی از روشهای بازرسی غیر مخرب آزمون فراصوتی است. این روش که در دهه هفتاد میلادی ابداع شد نسبت به سایر تکنیکها و روشهای غیرمخرب از قابلیتهای ویژهای برخوردار است. از مزایای آن می توان دقت بالاتر در اندازه گیری و صرف زمان و هزینه کمتر را نام برد. فولادهای آستنیتی که بیش از هفتاد درصد فولادهای زنگ نزن را شامل میشوند به علت خواص ویژه خود، بالاخص مقاومت به خوردگی بالا، در صنایعی همچون نفت و گاز، انرژی هسته ای و صنایع غذایی کاربرد فراوانی دارند. ساختار دانه درشت، ناهمسانگرد و ناهمگن جوشهای آستنیتی که متأثر از روش و پارامترهای جوشکاری این نوع جوش میباشد، موجب انحراف و پراکندگی و در نتیجه استهلاک امواج فراصوتی میشود که این امر موجب نسبت سیگنال به نوفه پایینی (signal-to-noise ratio) شده و تفسیر نتایج بازرسی را مشکل میسازد. دو راهکار ممکن برای افزایش نسبت سیگنال به نوفه، انتخاب بهینه پارامترهای بازرسی و پردازش سیگنال فراصوتی است. در این مقاله با تعیین بهینه پارامترهایی همچون فرکانس پروب فراصوتی، فاصله پروبها و دیگر پارامترهای موثر در بازرسی ToFD بر روی یک نمونه جوش فولاد آستنیتی AISI304 به ضخامت 25mm و سپس پردازش سیگنال با استفاده از روشهای دیکانولوشن و برونیابی طیفی، امکان بازرسی این نوع جوش به روش ToFD مورد بررسی قرار میگیرد.

کلیدواژه های بازرسی جوشهای آستنیتی با روش فراصوتی زمان پرواز پراش (ToFD):

آزمون فراصوتی ، جوشهای آستنیتی- روش ToFD ، پردازش سیگنال