مقایسه تعادل ورزشکاران با معلولیت های بینایی، شنوایی و جسمانی با همتایان سالم ورزشکار و غیر ورزشکار

مقدمه : هدف از انجام این تحقیق مقایسه تعادل افراد ورزشکار با معلولیت های بینایی، شنوایی و جسمانی با افراد سالم ورزشکارو غیر ورزشکار می باشد.این تحقیق بر روی 25 ورزشکار نابینا، 25 ورزشکار ناشنوا و 22 ورزشکار معلول جسمی و 25فرد ورزشکار سالم و 25 فرد غیر ورزشکار سالم انجام شد. تعادل ایستا به بوسیله تعادل سنج بیودکس اندازه گیری شد. برایمقایسه گروهها از آزمون ANOVA و برای تعیین ریشه تفاوت ها از آزمون Tukey استفاده شد. نتایج عملکرد تعادل افراد غیرورزشکار از معلولین جسمی و شنوایی ورزشکار از لحاظ آماری پایین تر بود (p <0.001). متوسط عملکرد تعادل افراد نابینااز افراد با معلولیت جسمانی بالاتر بود (p <0.001). به طور کلی افراد ورزشکار با معلولیت های بینایی، شنوایی و جسمانیعملکرد تعادلی بهتری را نسبت به همتایان غیر ورزشکار از خود نشان دادند. با توجه به نتایج فعالیت ورزشی و به ویژهورزش همگانی برای افراد با معلولیت های خاص می تواند یک ابزار مهم برای توسعه تعادل در اینگونه افراد باشد.

کلیدواژه ها:

تعادل ، ورزشکار ، معلولیت ، غیر ورزشکار