بررسی میزان سلامت عمومی و درسی دانشحویان دختر دانشگاه پیام نور تبریز شرکت کننده در ورزش همگانی و دختران دانشجوی پیام نور تبریز غیر فعال

هدف این تحقیق، مقایسه سلامت عمومی دختران دانشجوی دانشگاه پیام نور تبریز شرکت کننده در ورزش همگانی با دختراندانشجوی دانشگاه پیام نور تبریز غیر فعال است. جامعه آماری مقاله حاضر را تمام دختران دانشجوی دانشگاه مذکورشرکتکننده در کمپ های ورزش همگانی و دختران دانشجوی غیر فعال همان دانشگاه تشکیل داده است. با کمک گرفتن از نمونهگیری تصادفی 100 نفر از دختران دانشجوی دانشگاه پیام نور تبریز شرکت کننده در ورزش همگانی و 100 نفر از دانشجویانغیر فعال به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند، پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی (GHQ-28) (ضمیمه الف)برای اندازه گیری 4 خرده مقیاس (سلامت جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) برای انجام تحقیقمذکور استفاده گردید. برای فرضیه های تحقیق از آزمون یومن ویتنی و آزمون ضریب همبستگی اسپرمن در سطح 05 0 ≤ pاستفاده شد. با توجه به نتایج تحقیق، وضعیت سلامت جسمانی دختران دانشجوی شرکت کننده در ورزش همگانی بهتر ازدانشجویانی بود که غیر فعال بودند و هیچ گونه تحرکی در حیطه ورزش نداشتند، و دانشجویان شرکت کننده در ورزش همگانیاضطراب و اختلال خواب کمتر و عملکرد بهتری در فعالیت های درسی خودنسبت به زنان غیر فعال داشتند. لازم به توضیحاست که وضعیت کارکرد اجتماعی دانشجویان شرکت کننده در ورزش همگانی بهتراز گروه کنترل بود ؛ وضعیت افسردگیدانشجویان شرکت کننده در ورزش همگانی نیز کمتر از دانشجویان غیر فعال بود که این نتایج در سطح 01 0 ≤ P معنی داربودند. همچنین بین سلامت عمومی دانشجویان شرکت کننده در ورزش همگانی با مدت فعالیت ورزشی (r=0 60) ارتباطمعنی داری وجود دارد. بنابراین با بررسی شرایط مذکور مشخص شد که وضعیت سلامت عمومی (کل شاخص ها) دختراندانشجوی فعال در ورزش همگانی بهتر از دختران دانشجوی غیر فعال است؛ و هرچه دختران دانشجو از نظر بدنی فعالتر باشنداحتمال افزایش سلامتی عمومی نیز وجود خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

دانشجویان دختر پیام نور تبریز ، وضعیت بدنی ، ورزش همگانی ، اضطراب ، دختران دانشجوی فعال