ارایه روش شناسایی کریدورهای دارای پتانسیل ایجاد راه شریانی

در سالهای اخیر با توجه به بحران اقتصادی در سراسر دنیا و به فراخور آن در جامعه در حال توسعه ایران، کمبود بودجه و نقدینگی دردسترس دولت سببکندی و یا توقف بسیاری از پروژههای مهم کشور مانند پروژه قطار سریعالسیر تهران، قم، اصفهان شده است. این امر نهتنها باعث برهمخوردگی دخل و خرجبخش خصوصی و کاهش توانایی این بخش بلکه باعث بروز بی اعتمادی سرمایه گذاران به پروژه های ملی و سوق نقدینگی آنان به بانکها و موسسات مالیمی گردد. در این شرایط قراردادهای بی.او.تی بهلحاظ امکان ساخت و راهاندازی زیرساختهای اساسی موردنیاز جامعه از یکسو دارای بار مالی برای دولتنبوده و از سوی دیگر امکان سودآوری در سالهای آتی (بلندمدت) را فراهم میآورند. در این پژوهش با تاکید بر شبکه حمل ونقل جادهای، ضمن تعیینکریدورهای دارای پتانسیل بالقوه و بالفعل احداث مسیر بزرگراهی، به تحلیل مالی و اقتصادی آنها نیز پرداخته میشود. نتایج این پژوهش نشان میدهد پروژهاحداث بزرگراه تهران – قم و آزادراه مشهد - قوچان دارای جذابیت لازم جهت احداث به روش بیاوتی می باشد.

کلیدواژه ها:

قرارداد بی.او.تی ، راه شریانی ، بزرگراه تهران – قم ، آزادراه مشهد - قوچان