بررسی عوامل موثر بر حس تعلق به مکان مسجد نصیرالملک شیراز

یکی از معانی مهم و موثر در ارتقاء کیفیت محیط های انسانی، حس تعلق به مکان می باشد. این حس عامل مهم در شکل گیری پایه های ارتباطی استفاده کنندگان و محیط بوده و نهایتا منجر به ایجاد محیط های با کیفیت خواهد شد که با نگاهی به معماری سنتی ایران حضور حس تعلق در اکثر آثار اصیل به خوبی مشهود است. در این مقاله جهت دستیابی به پاسخ سوالات تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. در قسمت توصیف داده ها به توصیف شاخص های دموگرافیک و متغیر های پژوهش با استفاده از توزیع فراوانی، درصد و نمودارهای آماری پرداخته شده است. در قسمت تحلیل داده ها به بررسی فرضیه های تحقیق پرداخته شده است که از آزمون فریدمن، تک نمونه ای و خی دو تک متغیره استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و Excel ویراست 21 استفاده شده و سطح معنا داری برای بررسی فرضیات تحقیق 0.05 در نظر گرفته شده است. نتایج آزمون نشان داد که بین سه متغیر ویژگی های کالبدی، اجتماعی و ادراکی شناختی فردی با حس تعلق به مکان رابطه معنا داری وجود دارد و هر سه متغیر در به وجود آوردن حس تعلق به مکان در مسجد نصیر الملک تاثیر گذار می باشند. طبق نتایج پژوهش، از میان ویژگی های کالبدی (تزیینات، نفوذ پذیری و دسترسی) مولفه دسترسی به مکان بیشترین تاثیر را در ایجاد حس تعلق به مکان مسجد نصیرالملک داشته و تعاملات اجتماعی استفاده کنندگان و همچنین ویژگی های شناختی و ادراکی فرد همچون خاطره و عادت تاثیر بسزایی در استفاده و ایجاد حس تعلق به مسجد نصیرالملک داشته اند.

کلیدواژه ها:

مکان و فضا ، محیط ، حس تعلق به مکان