بهینه سازی روش ریزازدیادی درون شیشه ای برخی پایه های پر رشد گلابی

به منظور ریزازدیادی چهار پایه پر رشد گلابی شامل پایه های کنجونی، Pyrus betulifolia ، درگزی و پایه Gh1 اثر چند محیط کشت پایه ( MS ؛ QL و QL تغییریافته)، سایتوکینین و اکسین بر میزان باززایی، پرآوری و ریشه زایی آن ها در شرایط درون شیشه ای در مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد در بین محیط های کشت پایه، بیشترین میزان پرآوری برای همه پایه ها، در محیط کشت QL مشاهده شد. در بین پایههای گلابی، پایه Gh1 در هر دو محیط کشت QL و QL تغییر یافته، باززایی مطلوبی را نشان داد. نتایج مربوط به پرآوری ریزنمونه ها در غلظت های 1 و 2 میلی گرم در لیتر BAP و 0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر 2ip نشان داد، بیشترین پرآوری در غلظت 1 میلی گرم در لیتر BAP به دست آمد، اما با اضافه کردن 2ip به محیط کشت، تأثیر معنا داری بر پرآوری ریزنمونه ها نداشت. همچنین درصد ریشه زایی پایه ها با استفاده از غلظت های مختلف IBA نشان داد که بیشینه ریشه زایی در غلظت 1 میلی گرم در لیتر IBA به دست آمد. ارزیابی درصد ریشه زایی در دو محیط کشت حاوی آگار و پرلایت نشان داد که بیشترین ریشه زایی پایه ها به غیر از پایه P. betulifolia ، در محیط کشت حاوی پرلایت به دست آمد. در مجموع به منظور موفقیت در ریزازدیادی پایه های یاد شده در شرایط درون شیشه ای استفاده از محیط کشت QL حاوی BAP ؛ ( 1 میلی گرم در لیتر) برای پرآوری مطلوب و تیمار 1 میلی گرم در لیتر IBA در شرایط پرلیت برای ریشه زایی مطلوب، قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

اکسین ، پرآوری ، ریشه زایی ، سایتوکینین ، گلابی