تأثیر نوع پلی آمین بر انبارمانی میوه آلو، رقم ’شابلون‘

در این آزمایش تأثیر سه نوع پلی آمین پوتریسین، اسپرمیدین و اسپرمین بر عمر پس از برداشت میوه آلو رقم ’شابلون‘ بررسی شد. میوه ها در محلول پلی آمین ها با دو غلظت 1 و 2 میلی مولار و نیز آب مقطر (تیمار شاهد) به مدت 5 دقیقه غوطه ور و در سردخانه ای با دمای 0/5±1/5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 80-85 درصد انبار شدند. آزمایش در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 6 زمان انبارداری در سه تکرار انجام شد. پس از شروع انبارداری، هر هفته یک بار میزان سفتی بافت، اسیدیته قابل تیتراسیون و pH میوه ها، مواد جامد محلول و کاهش وزن اندازه گیری شد. همچنین میزان تولید اتیلن در سه هفته انبارداری و میزان فعالیت آنزیم پلی گالاکتروناز در هفته اول و آخر انبارمانی مطالعه شد. پلی آمین ها به طور معنا داری تولید اتیلن را نسبت به میوه های شاهد کاهش دادند و سبب حفظ سفتی میوه ها شدند. در بین پلی آمین ها اسپرمین 2 میلی مولار، مؤثرترین نوع پلی آمین در حفظ سفتی بافت بود. این تیمار به همراه پوتریسین 2 میلی مولار و اسپرمیدین 1 میلی مولار در جلوگیری از تولید اتیلن نیز مؤثر واقع شدند، در حالی که در جلوگیری از فعالیت آنزیم پلی گالاکتروناز، تقریباً بین سه نوع پلی آمین اختلاف معنا داری مشاهده نشد. تیمار پلی آمین ها به طور معنا داری از کاهش وزن میوه ها در طول دوره انبارداری جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

اتیلن ، پلی گالاکتروناز ، سفتی ، عمر پس از برداشت ، کاهش وزن