ارزیابی تنوع ژنتیکی بین و درون توده های ملون ایران و رابطه آن ها با ژرم پلاسم مناطق دیگر دنیا با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

مجمموعه 18 جفت آغازگر اس اس آر برای ارزیابی نوع ژنتیکی در 52 توده ملون شامل 24 توده از گروههای مختلف باغبانی ملون ایران همراه با 28 توده خارجی از کشورهای مختلف به کار گرفته شد. تمام جایگاه های ژنی ریزماهواره آزمون شده چندشکل بودند که مفید بودن آن ها برای تجزیه ژنتیکی ملون ها تأیید گردید. تعداد 141 آلل در میان کلیه ژنوتیپ های بررسی شده یافت شد که 79 آلل با میانگین 4/38 آلل در هر جایگاه در توده های ایرانی دیده شد. مقادیر کم هتروزایگوتی مشاهده شده با میانگین 0/12 بیانگر تنوع پایین درون توده ای ملون های ایران است که حاکی از فقدان دگرگشنی بین توده ها یا نرخ بالای خویش آمیزی است. گزینش های پیاپی توسط کشاورزان برای حفظ اصالت توده ها ممکن است توضیحی برای مقدار نسبتاً بالای هموزایگوتی مشاهده شده دروون توده ها در این تحقیق باشد. مقادیر هموزایگوتی مشاهده شده برای توده های سوسکی سبز و خاتونی بعنوان عمده ترین توده های زیر کشت خربزه درایران به ترتیب 0/98 و 0/99 بود. بالاترین میزان چند شکلی با 100 درصد جایگاه ژنی چند شکل در توده های گروه دستنبو (Dudaim) یافت شد. میانگین فاصله ژنتیکی میان توده های گرمک و طالبی با توده های خربزه در یک خوشه قرار گرفتند و جدا شدن مشخص توده های دستنبو از سایر توده ها دیده شد، حتی دو گروه متفاوت دستنبو با صفات مختلف را از هم جدا نمود. فاصله ژنتیکی زیادی بین هانی دیو بعنوان یکی از گسترده ترین ارقام خارجی خربزه و توده خاتونی که یک توده ایرانی عمده در ایراناست، وجود داشت. فاصله ژنتیکی زیاد بین توده های ایرانی نشان دهنده اهمیت آن ها برای نگهداری و استفاده در برنامه ریزی بهنژادی است.

کلیدواژه ها:

، Cucumis melo ، هموزایگوتی ، دستنبو (Dudaim) ، فاصله ژنتیکی