رابطه استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات با توانمندسازی منابع انسانی در شهرداری ساری

هدف اصلی این تحقیق رابطه بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و مؤلفه های آن با توانمندسازی کارکنان ستادی شهرداری ساری در سال 1394 بود. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی انتخاب شد. جامعه ی آماری به تعداد 250 نفر بوده که بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان تعداد 152 نفر از کارکنان ستادی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه استاندارد، شامل: پرسشنامه ی فناوری اطلاعات و ارتباطات( با اعتبار 0/96) و پرسشنامه توانمندسازی(با اعتبار 0/87) بود. روش تجزیه وتحلیل داده ها، با استفاده از آمار استنباطی از طریق نرم افزار SPSS و LISREL انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین فناوری اطلاعات و ارتباطات با توانمندسازی رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین رابطه ی مؤلفه های فناوری اطلاعات و ارتباطات شامل: «اتوماسیون»، «پردازش»، «ذخیره سازی»، «اطلاع دهی» و «ارتباطات»، نیز با توانمندسازی معنادار بود. از سوی دیگر رابطه بین فناوری اطلاعات و ارتباطات با توانمندسازی به تفکیک ویژگی های جمعیت شناختی نشان از وجود اختلاف آماری معنی داری در سطح همبستگی گروه های مختلف تحصیلی ولی عدم وجود اختلاف آماری معنی دار در میزان همبستگی دو گروه جنسیتی و سابقه خدمت داد. درنهایت مدل رابطه فناوری اطلاعات و ارتباطات با توانمندسازی بر اساس شاخص های نیکویی برازش، مناسب ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، توانمندسازی ، اتوماسیون