تاثیرترکیب سرمایه در گردش و تامین مالی شرکت بر سود آوری

افزایش سودآوری یکی از اهداف اصلی و مهم واحدهای اقتصادی است؛ شناسایی عوامل تاثیرگذار بر سودآوری می تواند مدیران مالی را در شناخت بهتر از واحد اقتصادی کمک کند. عوامل سودآوری بانک ها به دو عامل تحت کنترل مدیریت (داخلی) و خارج از کنترل مدیریت(خارجی) تقسیم بندی می شود. به لحاظ واژه شناسی سرمایه در گردش در مقابل عبارت انگلیسی (Working Capital) آورده شده است و در تعبیر انگلیسی آن مترادف (Circulated Capital) است، چون بخشی از سرمایه شرکت را شامل می شود که نقشی مشابه خون در رگ ها را دارد. به طورکلی، سرمایه در گردش به سرمایه گذاری شرکت در دارایی های کوتاه مدت از قبیل وجه نقد، اوراق بهادار کوتاه مدت، حساب های دریافتنی و موجودی های کالا اطلاق می شود و خالص سرمایه در گردش عبارت است از دارایی جاری منهای بدهی جاری.مدیریت سرمایه در گردش در ارتباط با تصمیمات تأمین مالی و کنترل دارایی های جاری واحدهای انتفاعی از یک طرف و تأمین مالی بلندمدت و مخاطرات ناشی از تأمین مالی کوتاه مدت و بلند مدت از طرف دیگر، اهمیت موضوع را آشکار می سازد. ماهیت رشد دارایی های کوتاه مدت از منابع مالی کوتاه مدت، باید مورد توجه مدیران مالی قرارگیرد تا شرایط لازم برای تحقق اهداف کوتاه مدت و تداوم فعالیت در بلند مدت فراهم شود. مدیریت سرمایه در گردش با تأمین مالی و مدیریت دارایی های جاری مؤسسات در ارتباط است.

کلیدواژه ها:

سرمایه در گردش ، تامین مالی ، سود آوری