بررسی رابطه بین فرهنگ اخلاقی با گرایش اخلاقی: نقش تعدیلگر تناسب فرد-سازمان در کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین فرهنگ اخلاقی با گرایش اخلاقی: نقش تعدیلگر تناسب فرد-سازمان در کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون، انجام شده است. تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش، از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون مشتمل بر 3489 نفر تشکیل داد. در همین راستا تعداد 350 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، انتخاب و از آنها آزمون به عمل آمد. بمنظور تجزیه و تحلیل اطلاعات، پس از آمار توصیفی، از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss، برای بررسی وجود یا عدم وجود رابطه بین متغیرها استفاده شد. سپس روش تحلیل چند متغیره (معادلات ساختاری) بااستفاده از نرم افزار آموس برای بررسی فرضیه ها (تاثیر متغیر مستقل و متغیرهای میانجی بر متغیر وابسته) مورد استفاده قرار گرفت. در ضمن از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن متغیرها استفاده گردید. بر اساس نتایج، وجود رابطه مثبت و معنی دار میان فرهنگ اخلاقی و گرایش اخلاقی به تأیید رسید و معلوم شد که سطح بالای فرهنگ اخلاقی در سازمان، می تواند باعث تقویت گرایش به رفتارهای اخلاقی در کارکنان گردد. همچنین وجود رابطه ی مثبت و معنی دار میان فرهنگ اخلاقی و تناسب فرد-سازمان نیز تأیید شد. نتایج همچنین نشان داد که متغیر تناسب فرد-سازمان با متغیر گرایش اخلاقی، رابطه مثبت و معنی دار دارد. افزون بر آن، نقش تعدیل گر مثبت این متغیر(تناسب فرد-سازمان) در رابطه میان فرهنگ اخلاقی با متغیر دیگر (گرایش اخلاقی) نیز بر اساس یافته های این پژوهش به تأیید رسید.

کلیدواژه ها:

فرهنگ اخلاقی ، گرایش اخلاقی ، تناسب فرد-سازمان