ارزیابی و تحلیل روند تغییرات کاربری اراضی در جنوب استان یزد با استفاده از تکنیک سنجش از دور ( دوره زمانی 1382 -1372 )

کاربری اراضی شامل انواع بهره برداری از زمین به منظور رفع نیازهای گوناگون انسان است یکی از پیش شرط های اصلی برای استفاده بهینه از زمین، اطلاع از الگوهای کاربری اراضی و دانستن تغییرات هر کدام از کاربری ها در طول زمان است ( فیضی زاده و همکاران، 1386 ). تحقیق حاضر به منظور تعیین تغییر سطح کاربری جنوب شهرستان خاتم در استان یزد از اطلاعات باندهای ماهواره لندست سنجنده های TM و +ETM در دو سال 1372 و 1382 استفاده گردید. به این ترتیب پس از ترکیب باندها، تصاویر به روش حداکثر احتمال طبقه بندی و نقشه کاربری اراضی در دو زمان تهیه شد و ضریب کاپا برای سال 1372 و 1382 به ترتیب 0/85 و 0/9 به دست آمده است. مساحت و درصد هر کاربری، در دوره زمانی مورد مطالعه، محاسبه شده است. نقشه های کاربری اراضی هر دو دوره زمانی برای تجزیه و تحلیل و آشکارسازی تغییرات منطقه وارد مدل LCM در نرم افزار IDRISI 16.3 شدند. سپس با استفاده از، CROSSTAB یا جدول بندی افقی، دو نقشه طبقه بندی با هم مقایسه شدند. نتایج مقایسه ها بین سال های 1372 و 1382 نشان داد که کاربری های جنگل و اراضی مرتعی افزایش مساحت و کاربری اراضی لخت کاهش مساحت را داشته است. اراضی مرتعی از 105/18 کیلومترمربع از سال 1372 به 137/375 کیلومترمربع در سال 1382 و اراضی جنگلی از 65/0575 کیلومترمربع از سال 1372 به 98/485 کیلومترمربع در سال 1394 افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

آشکارسازی تغییرات ، استان یزد ، سنجش از دور ، کاربری اراضی