بررسی رابطه یادگیری سازمانی با خلاقیت و نوآوری در غالب توجه به مدیریت دانش سازمانی

امروزه سازمانها در مواجهه با محیط پویا و رقابت جهانی برای بقا و رشد نیازمند یک مزیت رقابتی پایدار می باشد. برای داشتن چنین مزیتی نیروی انسانی متخصص و خلاق جزء ضروریات ابتدایی است. علی رغم سابقه طولانی خلاقیت و نوآوری در حیات بشری، سازمان ها اخیرا بواسطه سرعت شگرف تغییرات تکنولوژیک، رقابت جهانی و عدم اطمینان اقتصادی پی برده اند که کلید مزیت رقابتی پایدار، خلاقیت نیروی انسانی می باشد. برقراری محیط حمایتی از خلاقیت کارکنان به این صورت به بقای سازمان کمک می کند که وقتی کارکنان در کارشان خلاق باشند، قادر خواهند بود ایده های تازه و مفیدی در مورد محصولات، عملکرد، خدمات یا رویه های سازمانی ارائه دهند و به کار گیرند. در راستای ایجاد چنین محیطی، و همچنین استفاده بهینه از ایده های ایجاد شده توسط کارکنان، برقراری فرایندهایی که به شناسایی، کسب، توزیع و استفاده از دانش درونی و بیرونی سازمان ضروری می نماید. مدیریت دانش مفهومی می باشد که در سال های اخیر در ادبیات مدیریت جایگاه ویژه ای برای خود پیدا کرده است. در راستای استقرار فرایندهای مدیریت دانش در سازمان ها، پادگیری سازمانی به عنوان ابزاری حیاتی شناخته شده است. محققین در این مقاله به دنبال بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی به عنوان ابزاری در دست مدیریت دانش و میزان خلاقیت و نوآوری در سازمان می باشند. در این تحقیق سعی می شود ابتدا مبانی نظری مفاهیمی چون مدیریت دانش، یادگیری سازمانی و نیز خلاقیت و نوآوری در سازمان بیان شوند و با رویکردی کمی رابطه میان یادگیری سازمانی و خلاقیت و نوآوری ارزیابی شود به این منظور تعداد 30 تن از مدیران یکی از شرکت های خودروسازی کشور به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و از آنها توسط پرسشنامه داده های تحقیق به منظور پاسخ دادن به سولات تحقیق جمه آوری شد. سوال اصلی تحقیق: آیا رابطه معناداری میانیادگیری سازمانی و خلاقیت و نوآوری سازمان وجود دارد؟ از روش های آمار استنباطی و با استفاده از بسته نرم افزاری spss برای تجزیه و تحلیل داده ها نتایج تحقیق نشان داد رابطه معنادار قوی میان یادگیری سازمانی و بخصوص کسب دانش در سازمان با خلاقیت و نوآوری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، خلاقیت و نواوری ، یادگیری سازمانی