بررسی تغییرات در محتوای رطوبتی خاک با استفاده از اندازهگیریهای هدایت الکتریکی ظاهری به روش القای الکترومغناطیسی

با پر رنگتر شدن مبحث کشاورزی دقیق و مدیریت ناحیهای مزرعه، لزوم وجود حسگرهای اندازهگیری مشخصههای خاک از جمله رطوبت بطور پیوسته، و در محل از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد. استفاده از این نوع حسگرها مزایای بسیاری از جمله: کاهش هزینه، افزایش بهرهوری، و نتیجهگیری به موقع نسبت به روشهای اندازهگیری مرسوم را دارا میباشد. در پژوهش حاضر از هدایتسنج القای الکترومغناطیسی توسعه یافته به منظور تخمین محتوای رطوبتی خاک با استفاده از اندازهگیریهای هدایت الکتریکی ظاهری برای لایهی بالایی خاک (3/0-0 متر) مورد استفاده قرار گرفت. هدایتسنج توسعه یافته دارای منبع تغذیه جریان مستقیم 27 ولت، فاصلهی بین سیمپیچی 73/0 متر، فرکانس عملیاتی 61/13 کیلوهرتز و محور سیمپیچها عمود بر سطح زمین میباشد. به منظور بررسی ارتباط بین هدایت الکتریکی ظاهری و محتوای رطوبتی خاک با استفاده از روش القای الکترومغناطیسی، هدایت الکتریکی ظاهری در 16 نقطه برای خاکی دارای بافت لوم اندازهگیری شد. اندازه گیریهای محتوای رطوبتی خاک با استفاده از روش آونی در محیط آزمایشگاه تعیین شد. ارتباط رگرسیونی درجه دوم بین هدایت الکتریکی ظاهری و محتوای رطوبتی خاک نشان داد که 91 درصد از تغییرات در محتوای رطوبتی خاک با استفاده از تغییرات در هدایت الکتریکی ظاهری برای خاک غیرشور توضیح داده شد. برای خاک با شوری خیلی کم و کم پیوستگی بالایی بین دو پارامتر مذکور مشاهده نشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که هدایتسنج القای الکترومغناطیسی تغییرات در محتوای رطوبتی خاک را برای لایهی بالایی خاک (3/0-0 متر) در خاکی غیرشورکه دارای بافت لوم میباشد میتواند به خوبی توضیح دهد.

کلیدواژه ها:

القای الکترومغناطیسی ، محتوای رطوبتی خاک ، هدایت الکتریکی ظاهری