بررسی دلایل کمبود پس انداز در مناطق روستایی شهرستان نیمروز ( مطالعه موردی: روستای حسین آباد خواجه)

پس اندازبه معنای خرج نکردن وکنارگذاشتن درآمداست. ازآنجایی که سرمایه گذاری بستگی محض به پس انداز دارد، می توان گفت که توسعه اقتصادی به طور غیر مستقیم وابسته به میزان پس انداز می باشد. هدف این پژوهش بررسی دلایل کمبود پس انداز در روستای حسین-آباد خواجه شهرستان نیمروز است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است و برای گرداوری داده ها از روش کتابخانه ای- اسنادی استفاده شده است. بین درآمد و پس انداز روستاییان رابطه مستقیم وجود دارد هرچقدر درآمد روستاییان افزایش پیدا کند توان پس انداز خانوارهای روستایی افزایش پیدا می کند یکسری از عوامل اقتصادی،اجتماعی و زیست محیطی در کاهش پس انداز خانوارهای ساکن در روستا نقش داشته اند. از جمله عوامل زیست محیط تأثیر گذار می توان به خشکسالی های اخیر سیستان اشاره کرد که باعث، کاهش محصول، بیکاری کشاورزان و صیادان شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد مغازه دارانی که قبل از خشکسالی و بسته شدن مرز در آمدشان 50000000 میلیون ریال، پس اندازشان 35000000 میلیون ریال بوده، بعد از خشکسالی و بسته شدن مرز به ترتیب به 10000000 و 5000000 کاهش یافته. افراد خیاط و افرادی که در بازار مشغول به کار بوده اند در آمدشان در حدی بوده که می توانستند علاوه بر تأمین مخارج روزانه مقداری از در آمدشان را پس انداز بکنند. اما پس از خشکسالی بسته شدن مرز درآمدی شان در حدی نیست که بخواهند پس انداز بکنند.

کلیدواژه ها:

پس انداز ، درآمد ، خشکسالی ، مرز ، نیمروز