ارزیابی، اعتبارسنجی قابلیت مدل رگرسیون لجستیک و نسبت فرکانس در پهنه بندی خطر زمین لغزش (مطالعه موردی: جنوب شهرستان مهریز استان یزد)

وقوع زمین لغزش در اکثر نقاط جهان از جمله ایران همواره باعث خسارات جانی و مالی فراوان و در برخی مواقع جبران ناپذیر می باشد. منطقه مورد مطالعه با توجه به ویژگی های تکتونیکی و ژئومورفولوژیکی مستعد حرکات دامنه ای زیادی می باشد، از سوی دیگر با توجه به وجود منابع آب کافی، سکونتگاه های زیادی در سطح منطقه ایجاد شده که مستلزم مدیریت و ارزیابی این مخاطره محیطی و کاهش آسیب پذیری ناشی از آن با بهره گیری از مدل های مناسب جهت پهنه بندی خطر زمین لغزش می باشد. به منظور پهنه بندی خطر زمین لغزش از مدل های مختلفی از جمله: رگرسیون لجستیک، ارزش اطلاعات، شبکه عصبی و ... در سطح جهان با توجه به ویژگی های منطقه مطالعاتی استفاده شده است. در پژوهش حاضر با توجه به ویژگی های محدوده مطالعاتی از دو مدل رگرسیون لجستیک و نسبت فرکانس استفاده گردید؛ در اجرای مدل متغیر وابسته لایه اطلاعاتی زمین لغزش و متغیر مستقل شامل لایه های اطلاعاتی: جهت شیب، شیب، فاصله از جاده، فاصله از گسل، پوشش گیاهی و ... می باشد. سپس به منظور ارزیابی دو مدل فوق از دو شاخص ارزیابی نسبت تراکم (Dr) و جمع مطلوبیت (Qs) استفاده گردید. یافته های تحقیق مؤید برتری نسبت فرکانس (جمع مطلوبیت 97/43) به رگرسیون لجستیک (جمع مطلوبیت 75/14) در پهنه بندی زمین لغزش در سطح منطقه می باشد.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، رگرسیون لجستیک ، نسبت فرکانس ، شهرستان مهریز