آنگرایی راهکاری جهت بیان اهمیت عناصر محیط زیست در نشاط روانی افراد در محیط (نمونه موردی اتلیه معماری دانشگاه ازاد مهدیشهر)

مسلما مهمترین معیار برای تشخیص موفقیت یک طرح بطورعام نظر استفاده کننده از این فضاست و بیان این جمله از زبان کاربران فضا: (چه جای خوبیه) این جمله تنها در یک، آن، زمانی بسیار کوتاه اتفاق می افتد که در اولین تجربه فرد از محیط ایجاد می شود. در پس این جمله می بایست یکی از بزرگترین تلاشهای علمی و عملی و خلاقانه جامعه انسانی شکل گیرد. هدف در این پژوهش راهکار رسیدن با جمله فوق یعنی موفقیت یک طرح است که از آن در این پژوهش بعنوان آنگرایی نام برده شده است. آنگرایی در حقیقت تلفیقی از کاربرد اصول معماری پایدار و سبز، علم روانشناسی محیط، سبک های مختلف معماری ،ساختمانهای هوشمند، سازه های متحرک، مصالح نوین و همه و همه کا با نگاهی رو با آینده در راستای تامین شرایط و نیازهای سنی ،جنسی، فرهنگی وروحی هر فرد است که با استفاده از تکنولوژی و شرایط روحی هر فرد گزینه حق انتخاب و دخالت در طرح عوامل کالبدی محیط را برای او فراهم می کند که این موضوع سبب افزایش نشاط در افراد خواهد شد و افزایش نشاط سرعت حرکت به سمت و سوی هدف نهایی یعنی پیشرفتی متعهدانه را هموارتر خواهد. از میان تمام عوامل میزان تمایل دانشجویان با تماس بیشتر با فضاهای سبز و طبیعی و استفاده بیشتر و بهتر از انرژی های طبیعی و سازگاز با طبیعت بگونه ای بارز خود را نمایان کرده است. در این پژوهش که از نوع کاربردی، توصیفی - تحلیلی و پس رویدادی است سعی شده با گردآوری اطلاعات با روش کتابخانه ای و میدانی ،مشاهدات عینی و پرسشنامه ،پدیده شناسی ،آسیب شناسی فضای آموزشی و عملکردی با بررسی وتحلیل جامعه آماری با نمونه موردی یعنی روحیات دانشجویان آتلیه های کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد مهدیشهر پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

اوج احساس رضایت در محیط ، عوامل کالبدی ، آنگرایی ، معماری آینده ، پیشرفت متعهدانه