بررسی رابطه بین سرمایه فکری و ایجاد نوآوری در شرکت های فعال در شهرک صنعتی بندرعباس

امروزه سرمایه فکری به عنوان یک دارایی راهبردی در جهت عملکرد سازمانی شناخته شده و مدیریت آن برای رقابت پذیری سازمان مهم و حیاتی است. رویکردی که به نظر می رسد از طریق توجه به نوآوری، می تواند سازمان را برای تداوم حیات به حالتی پویا در آورده و آن را با تحولات و نیازهای جامعه تطبیق دهد. توجه به این موضوع برای صنایع تولیدی مختلف که فضای رقابتی بسیار شدیدی با رقبای خود دارند اهمیت بیشتری نیز می یابد. از این رو پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین سرمایه فکری سازمان و ایجاد نوآوری در شرکت-های فعال در شهرک صنعتی شماره یک بندرعباس پرداخته است. در راستای هدف پژوهش ابتدا دو پرسشنامه، یکی برای سنجش ابعاد سرمایه فکری و دیگری برای سنجش میزان نوآوری کارکنان طراحی شد و پس از تائید روایی و پایایی آن، در نهایت تعداد 56 پرسشنامه توسط مدیران و روسای این صنایع تکمیل و برگشت داده شد. سپس با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس ، ابتدا آزمون نحوه توزیع داده ها برای هر متغیر صورت گرفت و با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها، از آزمون همبستگی پیرسون برای بررسی فرضیات پژوهش استفاده شد. بررسی فرضیات نشان داد که در میان ابعاد سرمایه فکری، هر سه بعد آن یعنی سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری رابطه ای معنادار با نوآوری در شرکت های فعال شهرک صنعتی بندرعباس دارند. همچنین مشخص شد که متغیرهای مستقل (ابعاد سرمای فکری) روی هم 64/4 درصد از واریانس نوآوری در شرکت های شهرک صنعتی بندرعباس را تبیین می کنند که در این بین، بعد سرمایه مشتری، با تبیین 15/3 درصد از واریانس نوآوری، قوی ترین بعد سرمایه فکری از این حیث است. در انتها نیز پیشنهادات کاربردی و نیز پیشنهاداتی برای پژوهش های آتی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه مشتری ، سرمایه ساختاری ، سرمایه انسانی ، نوآوری