بررسی ریسک های سیستم های جدید حمل ونقل درون شهری (مطالعه موردی طرح تراموای مشهد)

اجرای پروژه ها در شرایط بدون ریسک غیرممکن است. پیامد ریسک های به وجود آمده در پروژه، اهداف پروژه را تحت تأثیر قرار می دهد و معمولاً هزینه هایی را بر پروژه تحمیل می کند.با توجه به ویژگی های خاص این پروژه از قبیل جدید بودن پروژه تراموای مشهد، نبود تجربه قبلی اجرای آن درداخل کشور، قرار گرفتن کریدور آن در منطقه پراهمیت تجاری و ترافیکی و اجرای آن در مقام و منظر عموم، بررسی و شناسایی ریسک های مربوط به این پروژه از اهمیت خاصی برخوردار است. در این راستا، در پژوهش حاضر به شناسایی ریسک های احداث پروژه ترموا مشهد پرداخته شده است.برای دستیابی به این مهم دو تکنیک طوفان فکری و روش دلفی استفاده شده است و در انتها تعداد 30 پرسشنامه به کارشناسان و متخصصانی که درزمینه پروژه های خطوط حمل ونقل ریلی شهری دارای سابقه می باشند داده شد.ریسک های پروژه تراموا در نه طبقه (ریسک های مدیریتی، ریسک های فنی، ریسک های اجرایی، ریسک های داخل سازمانی، ریسک های خارج از سازمان، ریسک های آماد و پشتیبانی، ریسک های حقوقی و قراردادی، ریسک های مالی، ریسک های اجتماعی) مورد شناسایی قرار گرفتند. جهت جمع بندی و ارائه ی دید جامع نسبت به ریسک ها ازخبرگان خواسته شد تا منشأ یا دلیل اصلی به وجود آمدن هر ریسک را به طور مجزا مشخص نمایند.

کلیدواژه ها:

عدم قطعیت ، شناسایی ریسک ، قطار سبک شهری ، تراموا ، حمل ونقل درون شهری ، روش دلفی ، طوفان فکری