الگوریتم های بهبود دهنده مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم خوشه ای

شبکه های حسگر بی سیم از گره هایی با توان انرژی قدرت پردازشی محدود تشکیل شده اند توان گره ها محدود و غیر قابل شارژ است از این رو مهمترین محدودیت در این شبکه ها انرژی می باشد برای دست یابی به کارایی انرژی برخی از الگوریتم های برای بهبود مصرف انرژی در شبکه های بیسیم معرفی شده اند که اولین و مهم ترین الگوریتم خوشه بندی LEACH می باشد LEACH سردسته ها را به صورت چرخشی و تصادفی مورد استفاده قرار می دهد تا همواره بار انرژی را در تمامی گره ها توزیع کند در این مقاله همچنین الگوریتم زنبور عسل در بستر پردازش ابری بیان می شود بعد از آن یک پروتکل مسیریابی کم انرژی کاربرد خاص به نام ASLPR معرفی می شود که برخی از مفاهیم گره های حسگر را بررسی می کند فاصله از ایستگاه اصلی انرژی باقیمانده فاصله ی ما بین سرگروه ها تا سر گروه های بهینه را انتخاب کند که بر اساس یک الگوریتم پیوندی بر مبنای الگوریتم ژنتیک و گذاختگی شبیه سازی شده برای بهینه کردن ASLPR به کار می رود تا بر مبنای مشخصات کاربرد مورد نظر طول عمر شبکه را هم افزایش دهد

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، دسته بندی خوشه بندی ، مصرف انرژی ، پروتکل مسیریابی ، الگوریتم ژنتیک