تعیین پارامترهای بهینه ورودی در پیش بینی تبخیر با استفاده از آزمون گاما (منطقه مورد مطالعه:دشت بیرجند)

تبخیرپدیده ای است که از هر گونه سطح مرطوب مانند سطوح آزاد آب یا سطح مرطوب خاک صورت گرفته و طی آن آب مایع بهبخار(که حالتی بین گاز و مایع می باشد)تبدیل شده و مجددا به جو زمین باز می گردد. از عوامل موثر بر تبخیرمی توان دمای هوا،سرعت باد ، تابش خورشید و رطوبت هوا را نام برد که همگی بر میزان تبخیر موثرند. تبخیر نیازمند انرژی است که تابش مستقیمخورشیدی و به مقدار کمتر گرمای محیط این انرژی را تامین می کند. در این تحقیق با استفاده از پارامترهای هواشناسی دشت بیرجنددر استان خراسان جنوبی در دوره 16 ساله ، به ارزیابی عملکرد آزمون گاما جهت تعیین پارامترهای بهینه اثرگذاردر برآورد تبخیرپرداخته شده است. نتایج حاضل از این تحقیق نشان می دهد که از میان 90 ترکیب اثرگذار جهت مدلسازی تخمین تبخیر , 7 ترکیببرتر با حداقل مقدار آماره گاما نسبت به ترکیب های دیگر به دست آمد.بهترین ترکیب که دارای کمترین مقدار آماره گاما می باشدشامل پارامترهای دمای مینیمم، دمای میانگین، سرعت باد و تعداد ساعات آفتابی می باشد. میزان آماره گاما برای این ترکیب0.032712 می باشد.

کلیدواژه ها:

آزمون گاما ، تبخیر ، بیرجند