تأثیر فرهنگ سازمانی بر رابطه بین اعتبار بخشی و عملکرد بیمارستان های مشهد

مقدمه: اطمینان از ارائه خدمات کیفی و ایمن، به عنوان یکی از کارکردهای اصلی نظام سلامت می باشد طبعاً سیاست گذاری، برنامه ریزی، اجرا و کنترل مناسب در این زمینه، اهمیت ویژه ای دارد .در این راستا مدل ارزشیابی اعتبار بخشی به عنوان یکی از معتبرترین مدل های ارزیابی مبتنی بر کیفیت و ایمنی، شیوه ای نو در جهت کسب اطمینان از عملکرد مناسب سازمان های ارائه دهنده خدمات سلامت می باشد .هدف این پژوهش بررسی رابطه بین اجرای اعتبار بخشی و عملکرد سازمانی بیمار محور و همچنین تعیین اثر تعدیل کنندگی فرهنگ سازمانی بر این رابطه است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مطالعات همبستگی می باشد که به صورت مقطعی در اردیبهشت ماه 1392انجام شد.جامعه آماری شامل کلیه بیمارستان های دولتی و خصوصی شهر مشهد می باشد .ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد فرهنگ سازمانی دنیسون، چک لیست اعتباربخشی و داده های ثانویه از مستندات سازمانی است. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا، روایی صوری و روایی سازه(تحلیل عاملی تأییدی) مورد تأیید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه فرهنگ سازمانی به روش سنجش ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد تحلیل داده ها در محیط نرم افزاری spss انجام گرفت. یافته ها: بطور کلی 22 بیمارستان با 157 بخش بالینی وارد مطالعه شدند که تعداد پرسشنامه های دریافتی 380 مورد بود. میانگین نمره اعتباربخشی بیمارستان های مشهد 64/15 بدست آمد که در دامنه(درصد رعایت استاندارد )51-64 قرار می گیرد،لذا بیمارستان های مشهد از نظر وضعیت اعتبار بخشی در پژوهش حاضر درجه یک دسته بندی می شوند .یافته ها نشان داد رابطه معنادار بین اعتباربخشی و عملکرد وجود دارد p<0/05 اما هیچ یک از ابعاد فرهنگ سازمانی تأثیری در تعدیل رابطه بین اعتباربخشی و عملکرد سازمانی را در بیمارستان های مشهد نشان ندادند. نتیجه گیری: هرچند یافته های این پژوهش ارتباط فرهنگ سازمانی در تعدیل رابطه اعتباربخشی و عملکرد را تأیید نکرد اما یافته های جانبی پژوهش نشان داد محور های انطباق پذیری، سازگاری و درگیر شدن در کار که از مشخصه های بارز فرهنگ گروهی نیز می باشند، رابطه معناداری با عملکرد بیمارستانها داشته اند .لذا نیاز است جهت تقویت فرهنگ سازمانی بیمارستان ها اقدامات اساسی صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

اعتبار بخشی ، عملکرد بیمارستانی ، فرهنگ سازمانی