رابطه علی بین رشد اقتصادی، صادرات و بدهی های دولت در ایران

هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه علی بین رشد اقتصادی، صادرات و بدهی های دولت در ایران در طول دوره 1372-1393 میباشد. برای این منظور، از روش همجمعی یوهانسن و علیت تصحیح خطا استفاده شده است. ضرایب بدست آمده به روش یوهانسن- جوسیلیوس براساس بردار جمعی نشان می دهد که لگاریتم بدهی های خارجی تاثیر مثبت بر رشد اقتصادی دارد که موجب0/72 درصد افزایش در رشد اقتصادی خواهد شد. همچنین، در بلندمدت در صورت یک درصد افزایش در صادرات، رشد اقتصادی2/15 درصد افزایش خواهد یافت. همچنین نتایج آزمون علیت تصحیح خطا نشان می دهد که در کوتاه مدت رابطه علی یک طرفه از رشد اقتصادی به صادرات وجود دارد و همچنین رابطه علی یک طرفه از بدهی خارجی به رشد اقتصادی نیز وجود دارد. در بلند مدت یک رابطه علیت گرنجری دو طرفه بین رشد اقتصادی و صادرات وجود دارد. و همچنین رابطه علیت یک طرفه از بدهی خارجی به رشد اقتصادی وجود دارد

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، صادرات ، بدهی دولت ، مدل تصحیح خطای برداری