تعیین نیازآبی و ضرایب گیاهی نیشکر در اراضی کشت و صنعت هفت تپه خوزستان

یکی از ارکان اساسی مدیریت آبیاری تعیین نیاز آبی گیاه است. در این تحقیق دو دستگاه لایسیمتر زهکشدار که در اراضی کشت و صنعت هفت تپه کارگذاشته شده است. مورد استفاده قرار گرفت. گیاه کاشته شده در این لایسیمترها، نیشکر واریته CP48-103 می باشد. تبخیر و تعرق گیاه مرجع با به کارگیری چهارروش پنمن اصلاح شده توسط سازمان جهانی خوار و بار (FAO)، بلانی – کریدل اصلاح شده توسط سازمان جهانی خواروبار ، پنمن –مانتیث و ظشتک تبخیر کلاس A با ضرایب سازمان جهانی خوار و بار محاسبه شده است. ضرایب گیاهی با استفاده از تبخیر و تعرق واقعی نیشکر و تبخیر و تعرق گیاه مرجع در طول رشد نیشکر در مرحله کشت جدید و باز رویی اول محاسبه گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که مقادیر ضرایب گیاهی محاسبه شده در این چهار روش بین 39/0 تا 94/1 متغیر است. بطور کلی می توان گفت: روش های بلانی – کریدل و پنمن – مانتیث از بین چهار روش استفاده شده معمولا در ماه های مختلف به ترتیب کمترین و بیشترین مقادیر ضریب گیاهی را پیش بینی کردند. نظر به اینکه روش طشتک تبخیر نتایجی مشابه با منابع معتبری نظیر نشریات سازمان خوار و بار جهانی داده است لذا استفاده از این روش در منطقه توصیه می شود. نیاز آبی نیشکر CP48-103 برای کشت جدید در منطقه هفت تپه 2564 میلی تر و برای بازرویی اول 1925 میلی تر با استفاده از لایسیمتر زهکشدار تعیین شد.

کلیدواژه ها:

نیشکر ، تبخیر و تعرق ، ضریب گیاهی و نیاز آبی