بررسی سیستم های فازی در حوزه تصمیم گیری های مالی

ابهام و عدم صراحت در قضاوتهای انسانی در بسیاری از رشتههای علمی وجود دارد. حسابداران در برخورد با موضوع ابهام و عدم صراحت به گونهای رفتار میکنند که گویا ابهامی وجود ندارد و یااینکه یک امر تصادفی است. تفکر فازی به دنبال ایراد وارد بر منطق ارسطویی مبنی بر فاصله بین منطق و واقعیت مطرح شد. منطق ارسطویی که اساس ریاضیات کلاسیک را تشکیل میدهد، فرض میکند که جهان سیاه و سفید یا دو ارزشی است.در واقع منطق ارسطویی دقت رافدای سهولت میکند. اما پدیدههای واقعی تنها سیاه یا سفید نیستند، بلکه تا اندازهای خاکستری هستند. به عبارت دیگر، پدیدههای واقعی همواره فازی یعنی مبهم و غیردقیق هستند. هدف اصلی منطق فازی فراهم کردن مفاهیمی است که استدلال تقریبی را اجرا کند . منطق فازی درجهای از وابستگی در دامنه صفر تا یک را فرض میکند و به عنصرمجموعه فازی امکان میدهد تا یک اندازه درست یا یک اندازه غلط باشد . نظریه مجموعههای فازی با بیان اطلاعات کیفی و ذهنی و همچنین گزارههای زبانی به روش علمی و کمی، امکان انجام قضاوتهای شخصی را کاهش میدهد و موجب تصمیمگیری منطقیتر میشود

کلیدواژه ها:

سیستم ، فازی ، تصمیم گیری ، مالی