اثربخشی آموزش شناختی-رفتاری در بهزیستی روانشناختی مادران کودکان دچار اختلال جسمی-حرکتی

یکی از فشارهای روانی که بهزیستی روان شناختی والدین را به مخاطره می اندازد تولد کودک معلول در خانواده می باشد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری در بهزیستی روانشناختی مادران کودکان مبتلا به اختلال جسمی- حرکتی مرکز کاردرمانی رویش دزفول انجام شده است. در این پژوهش نیمه تجربی، 30 نفر از مادران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی ( 15 نفر) و کنترل( 15 نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایشی تحت 10 جلسه 90 دقیقه ای مداخله فردی با روش آموزش شناختی- رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ نوع مداخله خاصی را دریافت نکردند. همه شرکت کنندگان در پژوهش، یک هفته قبل از انجام مداخله (پیش آزمون)، یک هفته بعد از انجام مداخله (پس آزمون) و همچنین یک ماه بعد از پایان مداخله (پیگیری)، ابزار پژوهش (پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف) را تکمیل کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون لوین، کولموگروف- اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس چند متغیره مانکوا (MANCOVA) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش شناختی- رفتاری به طور معناداری در بهزیستی روانشناختی شرکت کنندگان گروه آزمایش تاثیر داشته است، در حالی که چنین تغییری در شرکت کنندگان گروه کنترل مشاهده نشد. همچنین در مرحله پیگیری نیز این یافته تایید شد. پس به عنوان نتیجه گیری می توان گفت آموزش شناختی- رفتاری در بهزیستی روانشناختی موثر است.

کلیدواژه ها:

شناختی- رفتاری ، بهزیستی روانشناختی ، اختلال جسمی- حرکتی